سطوح پایین منیزیم
به گزارش مبصر کلاس، اگر سطح منیزیم پایین بیاید چه اتفاقی برای بدن می افتد؟ ادامه مطلب را بخوانید تا اطلاعات بیشتری کسب کنید.
مترجم: سعید علیزاده
منبع:راسخون
اگر سطح مهمیم پایین بیاید چه اتفاقی برای بدن می افتد؟ ادامه مطلب را بخوانید تا اطلاعات بیشتری کسب کنید.
این یک واقعیت رایج است که میزان درست ویتامین ها و مواد معدنی برای عملکرد طبیعی بدن انسان ضروری است. مهمیم یکی از این مواد معدنی است که برای عملنمودهای مختلف بدن ضروری است. در واقع، این ماده معدنی نقش کلیدی در بیش از 300 واکنش بیوشیمیایی که در داخل بدن اتفاق می افتند ایفا می نماید. مهمیم بای عملکرد مناسب اعصاب و عضلات حیاتی است. این ماده معدنی یاری می نماید تا ضربان قلب و سطح قند خون ثابت و طبیعی باشد. میزان قابل توجهی از مهمیم در بدن انسان در داخل سلول ها و استخوان ها یافت می شود. میزان کمی از این ماده معدنی در خون هم یافت می شود. حالا می دانید که مهمیم چقدر برای بدن اهمیت دارد. با این حال، تغییرات در سطح طبیعی مهمیم ممکن است سبب علایمی شود که ممکن است از ملایم تا شدید متفاوت باشد.
سطح مهمیم در خون
سطح طبیعی مهمیم در خون بزرگسالان بین 1.5 تا 2.5 mEq/L (0.7 تا 0.9 میلی مول) است. برای بچه ها این میزان برابر با 1.7 تا 2.1 mEq/L (0.7 تا 0.86 میلی مول) و سطح طبیعی مهمیم در نوزادان 1.5 تا 2.2 mEq/L (0.62 تا 0.91) است. سطح مهمیم در بدن ممکن است به دلایل مختلفی پایین بیاید. در حالی که سقوط ملایم سطح مهمیم ممکن است هیچ عوارضی نداشته باشد، اما اگر این سطح بسیار پایین باشد این شرایط ممکن است باعث عوارض و مسائل شدیدی شود. سطح بسیار پایین مهمیم به عنوان هایپومهمیمی شناخته می شود که گفته می شود زمانی که سطح مهمیم پایین تر از 1.88 میلیگرم/ دسی لیتر (0.74 میلی مول) بیاید اتفاق می افتد. در بسیاری از موارد مشاهده شده است، هنگامی که سطح مهمیم به زیر 1.2 میلیگرم/ دسی لیتر بیاید علایم توسعه می یابند.معمولا آزمایش خون برای ارزیابی سطح مهمیم در بدن انجام می شود، با این حال، تحقیقات اخیر نشان می دهد که تنها یک درصد مهمیم بدن در خون یافت می شود و بدن انسان برای حفظ این میزان بسیار کارآمد است (مگر و تا زمانی که مسائل شدید دیگری وجود داشته باشد). بنابراین، سطح مهمیم خون ممکن است ثابت باشد حتی اگر غلظت این ماده معدنی در جاهای دیگر کاهش یابد. بنابراین، آزمایش سرم مهمیم (آزمایش خون برای مهمیم) ممکن است برای پی بردن به سطح پایین مهمیم در بدن کافی نباشد. گفته می شود که این یکی از دلایلی است که چرا هایپومهمیمی در مراحل اولیه تشخیص داده نمی شود. بر اساس این مطالعات، در بیش از 50 درصد مردم که این آزمایش را انجام می دهند، این شرایط شناسایی نمی شود. بنابراین، پیشنهاد می شود که آزمایشات پیشرفته باید برای پی بردن به غلظت دقیق مهمیم در بدن انجام شود.
چه عواملی باعث سطح پایین مهمیم می شود
حتی اگر سطح پایین مهمیم یک شرایط عمومی نباشد، نادر هم نیست. در حالی که کمبود مهمیم یک اصطلاح برای توصیف یک رژیم غذایی تهی از این ماده معدنی است، هایپومهمیمی یک توصیف برای سطح بسیار پایین مهمیم در خون است. بنابراین سطح مهمیم ممکن است به دلایل مختلفی پایین بیاید. یکی از این دلایل مصرف کم مهمیم در رژیم غذایی است. تنها یک سوم مهمیم رژیم غذایی به داخل بدن جذب می شود و اگر رژیم غذایی شما میزان ناکافی مواد غذایی غنی از مهمیم داشته باشد، در این صورت باعث بروز کمبود این ماده معدنی می شود.حتی اگر به میزان کافی مهمیم از طریق مواد غذایی دریافت نموده باشید، ممکن است بدن این ماده معدنی را جذب نکند. این اتفاق معمولا در افرادی با بعضی بیماری ها روی می دهد که با توانایی بدن برای جذب این ماده معدنی تداخل ایجاد می شود. بعضی از مسائل روده مانند بیماری کرون ممکن است مانع از جذب مهمیم در روده کوچک شود. در بعضی موارد، کلیه ها ممکن است مهمزیم را بیش از حد از بدن دفع یا مجدد آن را جذب کند. چنین کاهش مهمیم دلیل دیگری برای هپومهمیمی است. موارد زیر شرایطی هستند که از طریق کلیه ها یا دستگاه گوارشی ممکن است مانع جذب مهمیم شوند.
اسهال مکرر، استفاده از مسهل
استفاده از داروهای خاص، مانند بعضی از آنتی بیوتیک ها
استفاده از مهار کننده های پمپ پروتون برای مدت زمان طولانی
اعتیاد به الکل، استرس بیش از حد
بیماری کرون، کولیت اولسراتیو
سندرم بارتر، هیپر آلدوسترونیسم
اسیدوز دیابتی، نارسایی کلیه
اختلالات خودایمنی مانند فیبرومیالژیا
علایم سطوح پایین مهمیم
سطح پایین مهمیم در خون ممکن است باعث بسیاری از علایم شود که این علایم می تواند از ملایم تا شدید با توجه به شدت بیماری متفاوت باشد. ممکن است در بعضی موارد افراد بیمار هیچگونه علایمی را تجربه نکنند. در چنین مواردی بیماری از طریق آزمایش خون به صورت تصادفی شناسایی می شود.کمبود مهمیم یا مصرف کم مواد غذایی مهمیم دار ممکن است سبب علایمی مانند ضعف عضلات، خستگی، عصبانیت، سرگیجه، تحریک پذیری و گیجی شود. بعضی افراد ممکن است اسپاسم عضلات مری داشته باشند که در این شرایط بلع مواد غذایی سخت می شود.
در صورتی که سطخ مهمیم بسیار پایین باشد یا هایپومهمیمی رخ دهد، علایمی مانند از دست دادن اشتها، تهوع، استفراغ، گرفتگی عضلات و اسپاسم، حرکات تشنجی غیرارادی و کشش چشم ممکن است رخ دهد.
سایر علایم شامل سردرد، بی خوابی، افسردگی، بی حسی، سوزن سوزن شدن، توهم و اختلال در حافظه است. و در افراد مبتلا به صرع و کزاز باعث شدت گرفتن شرایطشان می شود.
سطح بسیار پایین مهمم ممکن است باعث ضربان قلب نامنظم، هیپوکالمی و سطح پایین هورمون پاراتیروئید در خون شود. افرادی که دچار مقاومت به انسولین هستند در صورتی که سطح مهمیم پایین باشد، ممکن است شاهد بدتر شدن علایم باشند.
اگر تشخیص داده نشود، هایپومهمیم ممکن است سبب عوارضی مانند فشار خون بالا، ضربان قلب، نارسایی قلبی، حرکت پریشی و تغییرات شخصیتی شود.
درمان
درمان برای این بیماری بر اساس عوامل مختلفی مانند شدت بیماری و علایم همراه آن تصمیم گرفته می شود. برای آن هایی که دارای علایم ملایمی هستند، مکمل خوراکی مهمیم تجویز می شود. حتی یک رژیم غذایی غنی از مهمیم ممکن است باعث بهبود علایم ملایم شود. درمان داخل وریدی برای بیماران مبتلا به علایم شدید کمبود منزیم در نظر گرفته می شود. با این حال، دلیل زمینه ای باید درمان شود، تا از عود هیپومهمیمی جلوگیری شود. افراد با سطح بسیار پایین مهمیم ممکن است احتیاج به مکمل های پتاسیم و کلسیم داشته باشند. تشخیص هایپومهمیمی معمولا از طریق آزمایش های خون و ادرار انجام می شود. با توجه به علایم و بیماری های بیشتر ممکن است سایر آزمایشات مانند ECG احتیاج باشد. آزمایشات پیشرفته برای آنالیز سطخ مهمیم به دلیل هزینه های بالا چندان محبوب نیستند.در کوتاه مدت، می توان از سطح مهمیم پایین از طریق رژیم غذایی غنی از مهمیم جلوگیری کرد. اگر دلیل زمینه ای وجود دارد، در این صورت تا زمان درمان این علل رژیم غذایی نباید زیاد استفاده شود. بنابراین اگر هر کدام از علایم ذکر شده در بالا را تجربه کردید با پزشک خود مشورت کنید تا بیماری به موقع تشخیص داده شده و درمان شود و از عوارض بیشتر جلوگیری شود.
سلب مسئولیت: مطالب ذکر شده در این مقاله صرفا جهت آموزش هستند و نمی توانند جایگزینی برای توصیه های پزشک متخصص باشند.
منبع: راسخون