نقد فیلم اتاق تاریک ؛ موضوعی جالب با پردازشی نه چندان پیروز!
به گزارش مبصر کلاس، اگر هوس نموده اید وقتتان را به دیدن یک فیلم ایرانی نسبتا متفاوت با زمینه ای راز آلود و مبهم اختصاص دهید، همراهیمان کنید تا با نقد فیلم اتاق تاریک ؛ فیلمی به نویسندگی و کارگردانی روح الله حجازی، شما را برای دیدن این درام اجتماعی آماده کنیم.
نقد فیلم اتاق تاریک ؛ سوتفاهمی که صد دقیقه سرگرمتان می نماید!
ابهام، راز موفقیت فیلم
درست مانند نام فیلم، قصه نیز فضایی تاریک و مبهم دارد و داستان یک خانواده سه نفره امروزی را روایت می نماید. خانواده ای به ظاهر معمولی که دغدغه هایش تشکیل می گردد از اقتصاد، روابط گاها سرد میان همسران و در کل آنچه در جامعه امروز از آن به عنوان مسائل خانوادگی یاد می گردد.
فرهاد (با بازی ساعد سهیلی) نام مرد خانواده است که شغلش دلالی داروهای کمیاب است. مرد جوانی که چند سالی از ازدواجش با هاله (با بازی ساره بیات) می گذرد. زنی میانسال که اختلاف سنی نسبتا زیادی با همسرش دارد و در جای جای فیلم به این نکته اشاره می گردد و در نهایت حاصل زندگی این دو نفر پسر بچه ای است به نام امیر، که امیر رضا میرسالاری نقش او را به عهده دارد. قصه اصلی فیلم حول محور اتفاقی که اخیرا برای این کودک اتفاق افتاده می گذرد…
هیچ وقت یک فیلم را از دقایق ابتدایی اش قضاوت نکنید!
در نگاه اول و با تماشای دقایق ابتدایی فیلم، ممکن است با خود فکر کنید اثر پیش روی شما، سناریوی تکراری این روزهای سینمای ایران، یعنی روابط سرد خانوادگی و خیانت را روایت می نماید. کلیشه ای که سالهاست افتی شده برای هنر هفتم در ایران! اما به مرور و با پیشروی فرایند داستان بر جذابیت آن افزوده می گردد و فیلم از یک اثر تکراری و قابل پیش بینی برایتان تبدیل می گردد به یک معمای راز الود.
سوژه انتخابی برای فیلمنامه متفاوت و جذاب است. هر چند فیلم نتوانسته از تمام پتانسیل آن بهره گیرد اما به هر حال به ما وعده یک اثر نو و درگیر کننده را می دهد. کودک خردسالی که مورد آزار (جنسی؟) قرار گرفته و اکنون پدر و مادر او در تکاپوی یافتن حقیقت هستند. اتفاقاتی که نه تنها اعضای خانواده بلکه اطرافیان را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.
موفقیت در ایجاد فضای رازآلود
همان طور که در ابتدا نیز اشاره شد؛ فضای کلی اثر، مبهم و رازالود است که انصافا عوامل از پس ایجاد و پرورش این فضا به خوبی برآمده اند. از نورپردازی و فیلمبرداری گرفته تا طراحی صحنه و موسیقی همگی به طور هدفمند در خدمت ایجاد این جو سنگین و پر التهاب هستند. لوکیشن های زیادی در فیلم وجود ندارد و همین امر باعث شده تمرکز مخاطب بر روی چند عنصر مکانی مشخص در فیلم افزایش یابد؛ بالکن که برای تمام اعضای خانواده حکم نوعی پرتگاه را دارد، اتاق خواب که فرایند افزایش تنش میان زن و شوهر در آن روایت می گردد و در نهایت حمام که دو نقطه اوج داستانی در آن اتفاق می افتد.
از دیگر نقاط قوت فیلم، می توان به بازی های خوب دو هنرمند زن یعنی ساره بیات در نقش هاله و مروارید کاشیان در نقش پگاه اشاره نمود. ساعد سهیلی اما نتوانسته در این کار به خوبی بازیگر مقابلش بدرخشد و شاید بتوان گفت بازی او زیر سایه نقش آفرینی ساره بیات آنچنان دلچسب و مورد انتظار واقع نشده. در پایان نیز می رسیم به امیررضا میرسالاری که به عنوان فرزند خردسال خانواده، خوش درخشیده و توانایی هایش را در بازیگری به خوبی به نمایش گذاشته است.
بخش فنی؛ نقطه قدرت اتاق تاریک
از نقش ها و بازی ها که بگذریم، می رسیم به بٌعد فنی فیلم که الحق نمی توان ایراد چندانی به آن وارد کرد. موسیقی متن توسط کارن همایونفر نوشته شده و یکی از نقاط قوت اثر به حساب می آید. کارگردانی توسط روح الله حجازی نسبتا خوب اجرا شده و با تم اصلی داستان همساز است.
می توان گفت که فیلمبرداری و کادر بندی ها تا حدود زیادی خشک و سرد هستند اما این موضوع همانطور که گفته شد هماهنگ و متناسب با دیگر اجزای فیلم است و نمی توان از اآن به عنوان یک ضعف عظیم یاد کرد. در نهایت نیز باید به طراحی صحنه اشار کرد که قطعا از نقاط قوت فیلم به حساب می آید و هوشمندانه و هدفمند اجرا شده است.
جذاب اما بد فرجام
شاید بتوان پردازش داستان را ضعف اصلی اثر دانست؛ هرچند ایده جذابی پشت آن است اما ممکن است در نهایت ناامیدتان کند! در واقع تم داستان، حاشیه های زیادی نیز برای فیلم ایجاد نموده؛ از تحریم فیلم توسط وزارت ارشاد در جشنواره فجر سی و ششم گرفته تا محدودیت های اکرانش از سوی سازمان تبلیغات. اگر در اینترنت جستجوی کوتاهی درباره این اثر انجام دهید، در وبسایت ویکی پدیا به این جمله بر خواهید خورد:
موضوع فیلم اتاق تاریک پیرامون آزار و تجاوز جنسی بچه ها در ایران است.
عبارتی که کاملا نادرست است! در واقع قصه اثر روایت کننده روابط پیچیده در جامعه امروز و در اصل یک سوء تفاهم عظیم است که حل معمایش حدود صد دقیقه مخاطب را سر کار می گذارد و در پایان نیز بیننده را نه چندان راضی و شاد رها می نماید!
پایان
در نقد فیلم اتاق تاریک برای جمع بندی باید گفت این اثر شاید در موضوع و محتوا حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد؛ اما در نهایت چیزی عاید مخاطب نمی نماید. تنها می تواند برای دقایقی بیننده را وارد یک ماجرای مبهم و اسرار آمیز کند؛ معمایی که شاید در پایانی فیلم از پاسخش دلسرد شوید. زندگی، روابط خشک و نا امید کننده و بعضا صحنه هایی که ممکن است برایتان آزار دهنده باشند نیز، جزئی از فرایند روایت داستان هستند. داستان آدم هایی که به قول پگاه سعی دارند طور ناخوشایندی زندگی های سردشان را بپوشانند!
شما چطور فکر می کنید؟ فیلم ارزش یک بار تماشا کردن را دارد؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
منبع: مجله انگیزه